دسته: پزشکی
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 42 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 17
*مقاله درمورد راهنمای تغذیه برای افرادی ک ورزش میکنند*
راهنمایی در مورد تغذیه برای افرادی که ورزش می کنند:
یک برنامه تغذیه ای با طرح ریزی مناسب که جوابگوی نیازهای ارزش مصرفی و دارای زمان تغذیه مناسب است به عنوان یک پایه. یک برنامه تمرینی خوب را توسعه و تکامل می بحشد. محققین به خوبی نشان داده اند که ورزشکارانی که کالری کافی دریافت نمی کنند و یا مقدار کافی از نوع مواد مغذی مناسب را مصرف نمی کند ممکن است که از تمرین دلزده شوند در حالیکه ورزشکارانی که وعده غذایی مناسب دارند می توانند به بدن خود در سازگاری با تمرین کمک کنند. اغلب انتخاب وعده غذایی کم انرژی در طی تمرین ممکن است که به از دست دادن توده عضلانی. افزایش استعداد برای بیماری و بیش تمرین منجر شود. داشتن تمرین تغذیه خوب به عنوان بخشی از برنامه و راهی برای کمک کردن به سازگاری را تمرین و جلوگیری از بیش تمرینی است. انرژی دریافتی و نیازهای تغذیه ای افراد ورزشکار را بررسی
می نماییم.
انرژی دریافتی:
اولین جنبه برای بهینه کردن تمرین و اجرا از لحاظ تغذیه ای در آماده کردن ورزشکار. مصرف میزانی کافی کالری برای تأمین انرژی مصرف شده است. افرادی که در یک برنامه آمادگی عمومی شرکت دارند (40-30 دقیقه تمرین در روز 3 بار در هفته)
می توانند نیازهای تغذیه ای خود را با وعده غذایی معمولی شامل 2400-1800 کیلوکالری در روز یا حدود 35-25 کیلوکالری برای هر یک کیلو وزن بدن در روز برای افرادی با دامنه وزنی 80-250 کیلوگرمی. برآورده سازند. زیرا مقدار کالری های مصرف شده در تمرین آنها بیشتر از 400-200 کیلوکالری در هر جلسه تمرین
نمی باشد. ولی ورزشکارانی که در تمریناتی با شدت متوسط یعنی 3-2 ساعت در روز و هر هفته 6-5 بار شرکت دارند یا آنهایی که تمریناتی با حجم بالاتر یعنی 6-3 ساعت در روز و 6-5 بار در هفته ممکن است که 200-600 کیلوکالری یا بیشتر در طی یک ساعت تمرین مصرف کنند. به این دلیل کالری مورد نیاز آنها ممکن است به 80-50 کیلوگرم در هر کیلوگرم وزن بدن در روز برسد که این برای افراد در دامنه وزنی 100-50 کیلوگرم قرار دارند به 8000-2500 کیلوکالری انرژی در روز برسد. برای ورزشکاران نخبه و حرفه ای مصرف انرژی در طی یک فعالیت یا رقابت سنگین. ممکن است فوق العاده باشد. برای مثال دوچرخه سواران شرکن کننده در مسابقات تودورفرانس برآورد هزینه انرژی بالاتر از Kcal12000 را داشته اند و این یعنی 200-150 کیلوکالری در هر کیلوگرم وزن آنها در روز برای یک دامنه وزنی 80-60 کیلوگرم است. به علاوه میزان کالری مورد نیاز برای افراد قوی جثه بین 100 الی 150 کیلوگرم ممکن است از با توجه به حجم و شدت مراحل مختلف تمرین از 600 تا 12000 کیلوکالری در روز تغییر کند.
همچنین متخصصین فیزیولوژی تمرین و تغذیه اعتقاد دارند که ورزشکاران می توانند نیازهای خود به انرژی را به سادگی با در نظر گرفتن یک وعده غذائی متعادل برطرف سازند، اغلب برای وزرشکارانی که جثه قوی تر دارند یا ورزشکاران درگیر در تمرینات با حجم و شدت بالا غذا خوردن کافی و همسو با رفع نیازهای انرژی خود. خیلی مشکل است. مصرف غذای ناکافی در تمرینات، اغلب به از دست دادن وزن قابل توجهی (از دست توده عضلانی) و بیماری منجر می شود که این خود یکی از فرضیه های فیزیکی و فیزیولوژیکی برای بیش تمرینی و کاهش اجرا است. تجزیه و تحلیل های بیشتر در مورد وعده غذایی ورزشکاران ثابت کرده است که بسیاری از ورزشکاران در طی فعالیت روند میزان انرژی دریافتی کمتر نسبت به میزان انرژی مصرفی را دارند که باعث یک تعادل منفی انرژی می شود. جامعه های مستعد این پدیده شامل دوندگان. دوچرخه سواران. شناگران. سه گانه روها. ژیمناست ها. اسکیت بازان. ورزشکاران رقص. کشتی گیران. مشت بازان و ورزشکارانی که می خواهند سریعاً وزن بدن خود را کم کنند. می شود. به علاوه میزان بالائی از وقوع بد مزاجی و بی نظمی در غذا خوردن برای زنان، گزارش شده است.
یقیناً برای متخصصین فیزیولوژی تمرین که با ورزشکاران کار می کنند مهم است که آنها غذای خوب و انرژی کافی برای برآورد ساختن افزایش مقدار انرژی و حفظ وزن بدن خود داشته باشند. همچنین در واقع شدت تمرین اغلب باعث کوربینی اشتها و یا الگوهای گرسنگی می شود به گونه ای که بسیاری از ورزشکاران در این شرایط. احساس گرسنگی و اشتهای خوردن ندارند. برخی از ورزشکاران میل به تمرین کردن تا ساعت ها بعد از غذا خوردن ندارند زیرا احساس پر شدن معده بیشتر به اختلالات معده نیز می انجامد. از این فراتر بر اثر جداول زمانی مربوط به مسافرت و تمرین ممکن است که محدودیت دسترسی به غذا و یا انواع غذاهای ورزشکاران را به یک نوع غذا خوردن عادت دهد. این بدان معنی است که باید مراقب بود که طرح
زمان های غذا خوردن متناسب با نوع تمرین باشد همچنین که باید اطمینان حاصل کرد که ورزشکاران دسترسی کافی به میزان زیادی از غذاها در طول روز برای مصرف میان وعده داشته باشند. به این دلیل متخصصین تغذیه ورزشی اغلب رژیم غذایی 4 الی 6 وعده در روز و غذای حاضری به عنوان مبانی وعده را برای برآورده ساختن نیازهای انرژی فرد در نظر می گیرند. استفاده از مواد مغذی پر انرژی و مکمل های قندی پروتئینی با کالری زیاد یک روش مؤثر برای ورزشکاران در جهت تکمیل تغذیه خود همسو با حفظ انرژی دریافتی در طی تمرین. مهیا می سازد.
برنامه ریزی کلان- شهرهای جدید وشهرک های استراتژی بهینه سازی مصرف انرژی
کشور ما، رشد جمعیت نزدیک به 2 درصد، درکمتر از 38 سال شاهد دو برابر شدن جمعیت خود خواهد بود.
دسته بندی: جزوات» سایر موارد
فرمت فایل دانلودی: doc
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 20
حجم فایل: 57 کیلوبایت
کشور ما، رشد جمعیت نزدیک به 2 درصد، درکمتر از 38 سال شاهد دو برابر شدن جمعیت خود خواهد بود. تمرکز در شهرهای بزرگ نظیر تهران حدود 7569906 نفر، مشهد حدود 2113893 نفر، اصفهان حدود 1418000 نفر وتبریز حدود 1334300 نفر به حدود بالایی رسیده است و افزایش تراکم در آنها توصیه نمی شود. علاوه بر این محدود بودن امکان گسترش افقی شهرها از یک سو و پر هزینه بودن گسترش عمودی آنها از سوی دیگر، سبب می شود که ساخت شهرهای جدید بعنوان یکی از راه حل های مطلوب مطرح گردد. و نیز به همین دلیل توسعه شهرهای کوچک و متوسط وساخت شهرهای جدید به صورت یک ضرورت درآمده است.
شهرهای جدید می توانند بصورت حومه های تازه شهرهای کوچک ومتوسط و یا درمکان های دورتری از قطب های تمرکز جمعیتی و یا مگاپولیس ساخته شوند.
مقدمه
توسعه اجتماعی جوامع برگرفته از برنامه ریزی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی است واین برنامه ریزی عموما براساس مطالعاتی انجام می گیرد که بر روند تحول جامعه ای خاص در یک دوره مشخص صورت یافته باشد وبا استفاده از روش مدل سازی و فرا افکنی تلاش می شود. آینده نگری های لازم جهت تدوین آمایش سرزمین که از حدود سال های دهه 50 میلادی ابتدا در کشورهای اروپایی و با فاصله کمی در خط مشی ها وسیاست ها وراهکارهای اقتصادی- اجتماعی برای توسعه شهرها وایجاد شهرها جدید یافته شوند. به ویژه به این نکته تاکید میشد که در ایجاد شهرهای جدید بر مجموعه ای از معیارهای اقلیمی، اقتصادی- اجتماعی و فنی بهترین مکانیابی انجام گیرد.
درنهایت هدف غایی برنامه ریزی آن است که با بازنگری به پیشینه تاریخی از یک سو آینده قابل تصور از سوی دیگر، مهمترین شاخص ها و راه کارها برای بهینه سازی مصرف انرژی در ساخت شهرهای جدید و یا توسعه شهرهای کوچک ومتوسط و بازسازی شهرهای بزرگ ارائه گردد.
مطالعات مربوط به برنامه ریزی و آمایش سرزمین از ابتدا دهه 50 میلادی در کشورهای اروپایی که در طول جنگ جهانی دوم به شدت تخریب شده بودند آغاز شد.
در کشور ما سابقه طرح های کالبدی تحت عناوینی چون عمران کشوری و آمایش فضای اقتصادی و ... از نیمه دهه 1350 ابتدا بر عهده سازمان برنامه و بودجه وسپس بر عهده وزارت آبادانی ومسکن وبعد وزارت مسکن و شهرسازی گذاشته شد.
در این برنامه ها نیز اهداف اصلی عبارتند از تعیین محل شهرها و مراکز جمعیت پذیر آینده تعیین حدود توسعه و ظرفیت شهرهای کنونی وآتی مکانیابی برای شهرک های صنعتی، تعیین کاربری های گوناگون برای فعالیت های کشاورزی، صنعتی، جهانگردی و سرانجام تعیین سیاست ها وخط مشی ها و ضوابط لازم برای هدایت وکنترل شهرنشینی.
این طرح ها تا به امروز ادامه یافته و در حال حاضر اهداف جدیدتری چون بهینه سازی الگوی توزیع فعالیت های انسانی وبهینه سازی فضای شهری و پرسپکتیو شهری و باغ شهرهای مدرن در کلیه فضاها اعم از شهر، روستا و شبکه های ارتباط و همچنین توجه بیشتر به حفاظت از محیط زیست و توجه به پیامدهای کالبدی سوانح طبیعی. در دستور کار آنها قرار گرفته اند.
در مورد شهرهای جدید مطالعاتی نیز در قالب پروژه های تحقیقاتی مهندسین مشاور (ایتک، شارستان و...) در سال 1371 وهمچنین سمینارهایی در وزارت مسکن و شهرسازی، به بررسی مفهوم شهر جدید و تجربه کشورهای گوناگون در این زمینه اختصاص داشته است. اما در این مطالعات کمتر توجهی به موضوع مدیریت مصرف انرژی شده است.
با توجه به پیش بینی افزایش جمعیت کشور در افق سال 1400 تا حدود 100 میلیون نفر وا فزایش شهرهای کشور به بالای 1000 شهر که برای آن نیاز به آمایش چیزی بیش از 700 هزار هکتار زمین شهری جدید وجود دارد بررسی راه کارهای مناسب در طراحی وآماده سازی شهرهای جدید امری ضروری شمرده میشود.
تمرکز وپراکنش شهری
دینامیسم اساسی جدیدی که بر پیش زمینه توسعه شهری قرار میگیرد و تا اندازه زیادی تعیین کننده آن است از عملکرد همزمان 3 پارامتر محیط زیست، روابط اجتماعی و روابط اقتصادی /تکنولوژیک است دینامیسم تمرکز زدایی است.
توسعه به همراه خود سبب رشد مصرف انرژی می شود. شاخص مصرف سرانه انرژی امروزه یکی از شاخص های معتبر برای اندازه گیری توسعه است با این حال توسعه مناسب یعنی یافتن تمرکز مناسب خود را بصورت کاهش ویژه یا شدت انرژی مصرف شده برای هر واحد محصول نشان میدهد.
در نخستین پارامتر باید به این نکته توجه داشتکه اصل توسعه پایدار حکم می کند که توسعه یک نسل نباید به بهای هزینه های جبران ناپذیر برای نسل های آتی انجام گیرد. از این نظر دو اصل اساسی مطرح هستند، نخست جلوگیری از اتلاف منابع زیستی از طریق استفاده مناسب از آنها و دوم جلوگیری از تخریب و آلوده سازی محیط زیست. تمرکز های جمعیتی منبع آلایندگی محیط زیست هستند، اما نکته مهم در این زمینه آن است که این تمرکز ها در عین حال امکان کنترل آلودگی را نیز فراهم میکنند و از پراکنده شدن منابع آلاینده جلوگیری می نمایند.
دومین پارامتر الزام اجتماعی افراد به تمرکز یافتن در شهرهاست. رشد جمعیتی و افزیش تراکم سبب آن می گردد که تقسیم وظایف اجتماعی هر چه بیشتر افزایش یافته و جامعه شکل پیچیده تر و بافت متراکم تری بیابد. در این بافت اجتماعی پیچیده نابرابریهای اجتماعی ناشی از افزایش ثروت بیشتر شده وپتانسیل تنش های اجتماعی نیز بالا می رود. و نیز تمرکز جهت سازماندهی اجتماعی و ایجادنظم اجتماعی می باشد.
سومین پرامتر، الزام اقتصادی/ تکنولوژیک افراد به زندگی شهری است. رفاه اجتماعی امروزه به بهای افزایش امکانات تکنولوژیک بوجود می آید. که خود وابسته ای از مصرف منابع بویژه منابع انرژی هستند.